Terry against... modern football (pics & vid)

Τα δάκρυα του Τζον Τέρι τη στιγμή των πανηγυρισμών για το γκολ που πέτυχε απέναντι στη Γουότφορντ, δείχνουν πολλά. Θα μπορούσαν να καθρεφτίζουν το ποδόσφαιρο. Όχι όμως αυτό του 2017. Ένα άλλο, πιο ρομαντικό. Αυτό που ορισμένοι τύποι όπως ο ηγέτης των «μπλε», κρατούν ζωντανό.  



Terry against... modern football (pics & vid)

Βασικός για πρώτη φορά από τις 11 Σεπτεμβρίου του 2016.

Σκοράρει και σημειώνει το 1000ο γκολ της Τσέλσι επί εποχής Ρομάν Αμπράμοβιτς στο ιδιοκτησιακό καθεστώς.

Παράλληλα, ήταν το 100ο τέρμα των «μπλε» για την τρέχουσα αγωνιστική περίοδο, προτού φυσικά φτάσουν στα 103 με τα υπόλοιπα που σημειώθηκαν ώστε να έρθει η νίκη με το τελικό 4-3 επί της Γουότφορντ, το βράδυ της Δευτέρας στο «Στάμφορντ Μπριτζ».

Ο Τζον Τέρι, με το γκολ αυτό στο προτελευταίο εντός έδρας παιχνίδι του με τη φανέλα της λατρεμένης του Τσέλσι, έχει πλέον βρει δίχτυα και στις 17 αγωνιστικές περιόδους που βρίσκεται στην κορυφαία κατηγορία της Αγγλίας.

Λίγο μετά το ματς με τους «hornets», μίλησε για πρώτη φορά για τις σκέψεις που κάνει ακόμα και για απόσυρση από την ενεργό δράση, αν και θα εξετάσει κάθε πιθανή επιλογή που θα του δοθεί μέσα στο καλοκαίρι.

Οι σκέψεις για το μέλλον, η αγάπη του κόσμου, η παρουσία του στο γήπεδο με το περιβραχιόνιο, η περίσταση με την εξασφαλισμένη κατάκτηση του τίτλου, γεγονός που τον έκανε τον μοναδικό αρχηγό ομάδας στην ιστορία της Πρέμιερ Λιγκ με 5 τρόπαια και οι μέρες στο «Στάμφορντ Μπριτζ» που όλο και μειώνονται για εκείνον, τον έκαναν να λυγίσει...

Αφού πανηγύρισε, άρχισε να δακρύζει και συγκράτησε όσο και όπως μπορούσε τη συγκίνησή του κι άρχισε ξανά να χτυπάει το σήμα της Τσέλσι στο σημείο της καρδιάς.

Πήρε βαθιές ανάσες, περίμενε τους αντιπάλους του να κάνουν τη σέντρα για να ξεκινήσει και πάλι το ματς και προσπάθησε να επαναφέρει την ψυχραιμία του. Ακόμα και που έκανε το λάθος στο γκολ του Καπού, ελάχιστα δευτερόλεπτα αργότερα, τον πείραξε, αλλά δεν τον επηρέασε. Ήταν ιδιαίτερη νύχτα.

Έπαιξε και στα 90 λεπτά, στα 36 του χρόνια, έχοντας διατηρηθεί σε τέτοια κατάσταση που του φαίνεται ακόμα κάτι τελείως φυσιολογικό να βγάζει 90λεπτο. Η αυτοθυσία του και ο τρόπος με τον οποίο πέφτει στα πόδια του Κλέβερλι με το κεφάλι για να διώξει και να αποσοβήσει μια επικίνδυνη στιγμή για την ομάδα του, είναι από αυτές που ξεχωρίζουν τους άντρες από τα παιδάκια. Αυτούς που ξέρουν τη φανέλα που φορούν και πόσο σημαντικό είναι να προσφέρουν κι εκείνους που μπροστά στον μισθό του, προσέχουν με το παραμικρό τα πόδια τους.

Έχει ακόμα να ζήσει ένα ματς στο γήπεδο το οποίο αποκαλεί «σπίτι» του. Και στο φινάλε αυτού του ματς, την Κυριακή, θα σηκώσει ξανά στον λονδρέζικο ουρανό το τρόπαιο της Πρέμιερ Λιγκ.